Ik ben er weer!!

Zoooooooo... dat was dat weer!! pfff, eindelijk ben ik klaar met mijn loopsheid. Hemeltjelief, de hormonen gierden door mijn lijf en ik (en mijn baasjes) wist soms niet waar ik met mezelf heen moest. Overal rook ik heerlijke geurtjes van andere reuen. Daarbij komt dat ik voor mijn gevoel bijna dood bloedde, mijn baasjes bleven me maar achtervolgen met de dweil. De broekjes die ik van hen kreeg at ik gelijk maar op want anders kon ik mezelf niet goed schoonhouden, uiteindelijk heb ik er 4 verslonden met inlegkruisjes en al. En gelukkig heb ik ze ook weer uitgepoept tot grote vreugde van mijn baasjes (nooit geweten dat men zo enthousiast wordt van mijn poep). Hulpeloos bleef ik maar trekken aan de lijn om maar zo dicht mogelijk bij een lekker reutje te kunnen komen, dan pardeerde ik met mijn staart in de lucht, neus in de wind om mezelf zo mooi mogelijk te etaleren. En met succes: de eigenaren van de reuen kregen het er spontaan benauwd van zo dolenthousiast werd hun hond van mij.. Om vervolgens weer verder te worden gesleurd door mijn baasje die mijn gedrag inmidddels spuugzat was.

Inmiddels zijn alle bloedspetters (ja heel smakelijk) verwijderd van deurposten, vloeren en de onderste treden van de trap. Ik kan me weer redelijk normaal voortbewegen doordat alle zwellingen van daar beneden weer geslonken zijn.

Ja, morgen eindelijk weer jachttraining, kan ik daar de boel weer flink onveilig maken, joepie!!!

weekendje Sibculo en mijn eerste loopsheid

Inmiddels ben ik alweer bijna 14 maanden oud, wat gaat de tijd toch snel (al heb ik daar niet zo heel veel besef van natuurlijk). Ik doe mijn best op de training volwassen hond, een extra cursus voor mensen die nog graag door willen trainen met hun hond. Ik mag alle oefeningen los doen en we doen met regelmaat een parcours waarbij ik door tunnels ren en door ringen moet springen en over hindernissen heen moet. Even wennen, maar uiteindelijk best wel leuk. Helemaal als de andere honden er een potje van maken, dan wil ik nog wel eens gezellig mee doen :-)

van 2 tot 5 september ben ik met mijn baasjes en Ed, Anneke en hun hond Ziko een weekendje naar Sibulo geweest. Ik leerde voor het eerst dat ik zelf in de auto kon springen, en dat vind ik aardig wat aangenamer dat al dat gesjouw met mij door mijn baasje. Nu spring ik in twee sprongetje zo achterin de auto en ga ik liggen om me te laten vastmaken in de gordel.
Aangekomen in Sibculo werden Ziko en ik aan een lange lijn aan de wokkel gelegd zodat zij in alle rust de bagage konden versjouwen en ons installeren. Ondertussen draaide Ziko en ik ons lekker vast in de lijnen, en af en toe kwam er iemand om ons te ontwarren  als we weer eens vast zaten. Uiteindelijk werd besloten om mij los te laten lopen in de hoop dat ik bleef.. natuurlijk ben ik zó braaf, dat ik de rest van het weekend om het huisje bleef dartelen en niet verder ging dan de tuin reikte. Ziko en ik werden volgestopt met allerlei potjes en pezen en konden daarom onze los op, voor het gemak verstopte ik eerst tien keer het mijne zodat ik eerst achter die van Ziko kon aanvangen. Helaas zonder resultaat. Ziko is echt de baas en liet me dan niet in de buurt komen.
Bij het park was een heel groot strand en bos waar ik lekker rond kon rennen en ik speelde dan met Ziko allerlei achtervolgings spelletjes.

De eerste nacht ging ik met mijn baasjes naar boven en moest ik in de kamer ernaast slapen.. Dat vond ik maar niks en loeide zodoende de boel bij elkaar. De volgende twee nachten mocht ik bij Ziko slapen en dat ging prima.

Het is nu 11 september en ik ben vandaag dan officieel loops geworden. Gelukkig is het niet zo erg maar ik moet nu de hele tijd aan de lijn lopen, dat is wat minder, maar het is niet anders.