Behendigheid

We hebben het een nog niet achter de rug of we starten alweer met de volgende uitdaging: behendigheid!

Na een lange zoektocht op het wereldwijde web kwamen we uit bij Martin Gaus in Groningen. Na enige mails over en weer mochten we invoegen in een groep die inmiddels al 5 lessen had gehad. Ik had al maandenlang geen hindernis genomen en blijkbaar had mijn baasje alle vertrouwen in me. Dus, hop in de auto en na 20 minuten staan we op een mooi groen veldje, waar allerlei bekend en onbekende toestellen staan. Prachtig! Mijn staart zwiepte van links naar rechts en ik was razend enthousiast: wat gaan we hier weer leren en doen! Ik mocht als laatste een heel parcours lopen, iets wat ik nog nooit had gedaan. Ik zou ik niet zijn als ik natuurlijk deed alsof ik dat al jááren deed. Al vloog mijn baasje wel van hot naar her in al haar enthousiasme deed ik precies wat ze graag wilde en werden we met open mond aangegaapt door de anderen. We bleken goed in de groep te passen en hadden samen veel lol. Tegen het einde gingen we naar de andere kant van het veld waar we flyball gingen doen. Ik moest met mijn poot op een pedaal staan waarna er ineens een bal over mij heen vloog. Blijkbaar moest ik deze pakken en als een gek zes hindernissen nemen om te eindigen na twee oranje pionnen. Ik snapte d'r niks van waardoor ik overal drukte behalve op de pedaal. Uiteindelijk lukte dat toch best aardig al was dit een typisch gevalletje: heeft de klok wel horen luiden maar weet niet waar de klepel hangt: waar toch telkens weer die bal vandaan komt?!?? We mochten het apparaat een poosje lenen om thuis wat te kunnen oefenen. Van onze eigen hondenschool mochten we wat hindernisjes lenen en al na een paar dagen vloog ik over de hindernissen, op naar de pedaal waar mn baasje voor 't gemak een bierviltje op had geplakt, plantte ik mijn poot op de pedaal, hop de bal in mn bek opvangen en weer terug over de hindernissen, leuk!


Inmiddels hebben we drie lessen gehad en hebben we aankomende zaterdag onze laatste les voor de winterstop. Na de winter gaan we verder behendigheid en flybal en, we gaan ook met weer nieuwe vormen van hondensport zoals treibball, cirkeltraining, tricks en trucs, mmmmm, zin in!

Mee naar school

Sinds enige tijd gaat mijn baasje weer naar school. Ze studeert voor gedragstherapeut voor honden en is er razend enthousiast over. Deze module mag ik met haar mee. Helemaal naar Zaltbommel waar we de hele dag aan de slag gaan. Het eerste weekend vertrokken we vroeg.. heel vroeg. Gelukkig mocht ik in de auto verder slapen in mijn mandje en bepakt en bezakt vertrokken we in alle vroegte naar Brabant. Aangekomen zag ik zoveel honden dat ik er helemaal opgewonden van werd. Alle opvoeding even totaal vergeten trok ik mijn baasje de zaal in waar ik alle soorten en maten honden bij elkaar zag, gezellig! Het liefst maakte ik met iedereen kennis en ging ik even spelen. Helaas, daar werd strikt op toegezien en mijn baasje werd al snel boos toegesproken door de leiding. We gingen helemaal voorin zitten en ik werd naast een border collie op mijn dekentje gezet. Fijn, border collies die ken ik, al werd ik door deze gelijk even terecht gezet. Licht verdoofd legde ik mijn kop neer, ik laat het maar over me heen komen.
Na een lange ochtend theorie mochten we in actie komen en kregen we les in alle basis oefeningen. Die kon ik wel dromen dus kwispelend liep ik telkens achter mijn baasje aan als we weer voor de groep de stapjes van de oefening door liepen. Toch kregen we nog een hoop kritiek, erg lief zijn ze hier in ieder geval niet en beduusd gingen we na een lange dag met de border collie naar huis in Bloemendaal. Daar aangekomen mochten we nog heerlijk rennen op het strand en gingen de baasjes eten in een strandtent, daar werden we weer vrolijk van :)


spelen op het strand met Buster en Brenda!

Zaterdag was de dag niet veel anders en met een rugzak vol kritiek gingen we zaterdagmiddag weer naar huis.

even een pittstop bij de Mmmm

Gelukkig werd het weekend erna al een stuk beter en waren de andere docenten een stuk vriendelijker. Mijn baasje moest nu andere mensen door de oefeningen heen praten en zodoende werd ik aan de docent afgegeven, dat was vreemd: mn baasje die met andere hondjes en geleiders bezig is. Ik keen dan ook verbaasd toe, eigenlijk wilde ik wel graag mee doen!

Tussen de weekenden door moest mijn baasje zelf aan de slag, oftewel: ik was de sjaak: hele voorlichtingsverhalen mocht ik aanhoren en ook de buurjongen moest met mij aan de slag als groene cursist. Dat deed hij overigens uitstekend.

Afgelopen weekend was het dan zover: de proeflesbeurten werden gehouden en de eerste dag was succesvol door mijn baasje gedaan. Men was onder de indruk en ook de ingeleverde oefening was goedgekeurd door de strenge jury.
Helaas was mijn baasje erg ziek en zijn we halverwege de lesdagen naar huis gegaan.

Er is er een jarig...

Hoera, Hoera!! .. Hoorde ik vanmorgen toen ik nog lag bij te komen van een heftig dagje Ameland waarbij ik water zag wat zoveel groter was dan onze plas achter. Vervolgens regende het brokjes van boven naar beneden en ik kon mijn lol op, yumm!
Toen kwamen mijn baasjes naar beneden, met een kadootje verborgen; wetende dat  je mij niet gekker kan krijgen.. Dolenthousiast werd ik van de pieper die ik ook nog hoorde! Opeens kwam daar een grote knuffelbeer tevoorschijn waarmee ik vervolgens de hele ochtend al piepend door het huis ben gedarteld :-) Vandaag alweer twee geworden. Mij zal het een grote worst zijn dat dat zo is, mijn baasjes vinden het helemaal top! En ik nu ook want ik word extra verwend.
Van mijn buurmeisje had ik eergisteren al een zelfgemaakte dummy gekregen waar ik ook al zo blij van word..

Nog even terugkomen op gisteren.. wat een bijzondere dag: We gingen voor het eerst in mijn leven én naar een eiland én naar het strand.. Wauw! Als een echte labrador betaamt word ik altijd erg vrolijk van water en het kan me dan ook niet modderig genoeg zijn of ik spring er wel in.
Na een 1,5 uur durende autorit kwamen we bij een boot waar we ook nog op moesten. Eenmaal loskomend van de kant, wat voor mij altijd weer een spannende gebeurtenis is, kon ik geen genoeg krijgen van de meeuwen rond hde boot en het water dat klotste tegen de zijkant van deze grote boot.
Eenmaal aangekomen op het eiland waren er allerlei nieuwe geurtjes en.. een laaaang, breed zanderig gebeuren: Het strand. Ik keek mijn ogen uit, wat veel water en er zaten ook nog mens-labjes in de zee. Ook maakte ik kennis met andere nieuwe dieren, de kreeft. En wat hebben die stekelige tentakels zeg!Na urenlang te hebben gerend en gespeeld en vooral in het water te hebben gespeeld (wat overigens zo zout smaakte dat ik er raar van keek) plofte ik naast mijn baasjes neer en toverde mezelf van een bruine in een blonde labrador. Ach, weer eens wat anders zal ik maar zeggen...

En nu, nu lig ik alweer uitgeteld op mijn kussen want ook vandaag hebben we weer einden gewandeld en heeft mijn baasje haar eerste vis gevangen om vervolgens de lievelingshengel van haar partner door midden te breken.. oeps. Beginnersonhandigheid en ruimte om weer iets nieuws te kopen. Ik geloof dat ik inmiddels alweer naar dromen..land..ben..:

Op het randje...

Afgelopen donderdag werd ik in de auto gezet, dat is bijzonder met dit ongelooflijk warme weer. Op plek van bestemming zie ik het al: de dierenarts. Getver, daar heb ik echt geen zin in. De dokter betastte me op mijn buik en drukte op allerlei plekken. Stoer als ik ben reageer ik uiteraard helemaal nergens op. Mijn baasje vertelt de klachten: iets minder vrolijk, ik laat mijn eten staan en er komen vlokjes uit mijn vulva en 8 weken geleden was ik loops. Tsja, de dokter bespreekt of een sterilisatie een optie is. Daar was mijn baas niet van gecharmeerd, ze wilden misschien met me gaan fokken. Dat idee werd in de ijskast gezet want wellicht bleek dat ik een baarmoederontsteking aan het ontwikkelen was. Er werd overlegd met de assistente over het tijdstip. Over twee weken of nu (terwijl ik al bij de deur stond ten teken dat ik gewoon weer lekker naar huis wilde gaan). Besluit mijn baas.. Nu! Lieve hemel en voordat ik het wist had ik een prik in mijn bil en viel ik in ssslllaaaaaap....
Tegen de avond werd mijn baasje gebeld: het had niet langer moeten duren, de baarmoeder was zo enorm gezwollen van alle etter en pus. De keuze was juist gemaakt anders had ik ws het weekend niet meer overleefd als de boel geknapt was. De dierenarts was zelf ook erg verbaasd gezien de vage klachten. Ondertussen lukte het mij om met kap en al mijn netpanty van mijn lijf te kauwen, al mocht dat niet baten want gauw genoeg hadden ze me een nieuwe om gedaan. De dag erna werd ik opgehaald. Suf en ook blij ontving ik mijn baasjes. Godzijdank, eindelijk naar huis. Aldaar aangekomen viel ik in slaap en was met geen stok wakker te krijgen. Heerlijk zo'n pijnstiller waarop je de hele dag kan pitten. Zelfs een rondje wandelen was te veel, ik wilde niet verder dan het stuk gras om mijn behoeftes te doen. Eten had ik nog steeds geen zin in en drinken ook niet. Er werd een aantal keren druk overlegd met de dienstdoende weekendarts en zondag kreeg ik dan vanwege het suikertekort weer een paar aanvallen waar mijn baasjes behoorlijk van schrokken. Dinsdagmorgen weer op controle en trillend ging ik de kamer in. Ik was in een paar dagen tijd bijna 2 kg afgevallen en nu bleek ook dat ik schijnzwanger ben waardoor de melkklieren opgezet zijn. De urine werd ingeleverd en ik kreeg nog een antibioticum om de infectie in mijn lijf (alle organen zijn aangetast) ook nog op een andere manier te bestrijden. Er werd nog weer ander voer aangeboden en dat eet ik nu wel op, je krijgt toch honger na zo'n weekend. De medicijnen zijn minder om in te nemen: op ingenieuze wijze weet ik ze iedere keer weer uit te spugen, totdat ze mijn bek dicht houden en flink over mijn keel wrijven zodat ik wel door moet slikken!
Al met al, ups en downs en het gaat met kleine muizenstapjes weer de goede kant op.

Lente 2012

20 maanden na mijn geboorte, vele trainingen verder, ervaringen rijker en nu in diepe rust op mijn kussen... mijn tweede loopsheid is aangebroken. Tot nu toe heb ik besloten om mijn broekje nog niet op te eten. Mijn bazin heeft besloten dat ze het zo leuk vindt om oeverloos met mij te trainen dat ze zelf de opleiding gaat doen tot gedragstherapeut voor honden.. Dat betekent dat ik er ook een vriendje bij krijg zodat ze nog veel meer kan oefenen en experimenteren. Dat is natuurlijk ook een groot compliment aan mij want ik doe natuurlijk altijd mijn uiterste best om het mijn baasjes zo veel mogelijk naar de zin te maken.
Regelmatig trek ik er met mijn baasjes op uit, vaak naar een gaaf natuurgebied of naar mijn labrador-vriendjes Daisy en Jessy.
Bij Trees Dijk ben ik gediplomeerd in alle cursussen en eind maart starten we weer met de jachttraining. Thuis trainen we ook nog regelmatig want ik mag graag mijn neus in allerlei gaten steken waardoor ik nog wel es de aandacht bij mijn baas verlies.

Hieronder een foto van mij op mijn nieuwe kussen, een megaduur kussen met speciale vulling en ik kan er maar niet aan wennen. Het liefst lig ik er de hele tijd naast, soms is op mijn plek liggen niet meer fijn omdat ik telkens van het kussen afrol. Gelukkig mag ik ook nog steeds in mijn oude mandjes liggen!