Noa

Noa
Noa

dinsdag 7 december 2010

SNEEUW!!! (en mijn allereerste diploma)

Wauw!! Ik werd vorige week wakker en toen mijn baasjes mij uitlieten was alles wit!!! Er dwarrelden allemaal witte stukjes naar beneden en mijn pootjes voelden ijskoud aan. Als ik er een hap van dat dat witte spul nam voelde mijn bek ook al zo koud, brrrr! Ik werd er wel enorm uitgelaten van en heb gedanst door de sneeuw heen. Wat leuk zeg, zeker om dat met mijn vriendinnetje Mayla heel hard rond te gaan rennen (en dan vooral niet meer bij mijn baasje terugkomen want ik was zoo druk met spelen!) Ook heb ik gemerkt dat het heel glad is en dat ik niet zonder gevaar door een greppel kan lopen. Het ijs waar ik op liep brak en ik liep dwars door de greppel gauw naar mijn baasje maar dat ging niet makkelijk want de grond splijtte iedere keer onder mijn pootjes. Ik was wel even heel erg bang maar werd gelukkig getroost.






Donderdag 2 december moest ik samen met mijn baas examen doen voor de puppytraining. jammer dat het de laatste keer was want ik mag graag spelen met al die hondjes die daar rondlopen. Gelukkig gaan ze bijna allemaal door naar de vervolgcursus die in het voorjaar gaat starten.
Ik moest die avond langs pionnetjes lopen en heel erg goed naar mijn baasje kijken. Dat deed ik ook wel want ik kreeg lekker veel snoepjes! Ook moest ik weer door de tunnel en in een hoepel zitten. Gelukkig deed ik alles heel erg goed en mocht ik aan het einde het diploma in ontvangst nemen (of nou ja, mijn baasje dan).

Afgelopen weekend gingen we weer op pad, wat ik altijd erg leuk vind. Ik word daar zo hyper van als al mijn spulletjes bijeen worden gezocht en in de auto worden gestopt dat ik mijn plas niet kon ophouden. Ik pieste wel 3 keer in huis en ik geloof dat ze daar niet echt blij van werden!
We kwamen na 4 uur rijden aan in Leiden bij de zus van mijn baasje Tamar. Daar waren twee kleine kindjes die ik heel erg interessant en leuk vond want ze waren op mijn hoogte dus ik kon ze helemaal aflikken en aan ze ruiken. Dat vonden de kindjes niet zo leuk want een begon heel hard te huilen. Ik ging heerlijk rustig in mijn eigen mandje liggen terwijl iedereen aan het kadootjes uitpakken was. Er waren zelfs twee voor mij!! Een lekker touw waar ik op kan kauwen en twee kauwbotjes, yumyum!! Daar was ik heel erg blij mee. Ook in Leiden zijn allemaal andere hondjes waar ik fijn mee kon spelen. We liepen vaak langs een vijver waar allemaal eenden in zwommen. En tja, dan komt mijn jagersinstinct naar boven: er achteraan!!!! Ik viel pardoes in de vijver en werd gelijk geroepen door mijn baas, brrrrrrrrrr dat was koud!! Thuis werd ik helemaal gedroogd want ik rilde er over. Gelukkig is mijn vacht snel droog.
's nachts mocht ik bij mijn baasjes slapen en die sliepen op luchtbedjes dus ik bleef natuurlijk niet netjes in mijn mandje maar kroop gezellig tussen hen in.



De volgende dag gingen we weer terug en ik was weer blij om thuis te zijn!

zondag 21 november 2010

Weekendje Hoenderloo

Vrijdag 12 november wordt mijn bench uit elkaar gehaald! Wat gebeurt er nu?? En ook mijn kleedje ging weg en er werd voer in een blik gestopt. Het was allang donker toen ik in de auto werd gestopt en zowaar, daar lag mijn bench ook, en mijn kleedje en de voer-en drinkbak ging ook mee.. Na een dik uur rijden kwamen we bij een groot gebouw, midden in een bos. Eindelijk mocht ik eruit en ik zat in een vreemde omgeving waar ik enorm enthousiast van werd, ik wilde overal tegelijk ruiken maar moest ook nodig een plasje doen. We liepen naar een gebouwtje toe waarboven receptie stond. Ik moest zo nodig poepen dat ik begon te piepen en mijn baasje met mij naar buiten liep. We kregen een soort huisje met een hele enge wenteltrap in. Ik werd opgetild maar was er niet erg van gecharmeerd. Boven aangekomen kwamen we in een kamer met een tv en een groot bed. Leuk, leuk, leuk!! ik wist van gekkigheid niet waar ik het moest zoeken en stormde de hele kamer door en danste op mijn vier poten. Ik mocht op het grote bed liggen tussen mijn baasjes in zodat we samen lekker televisie konden kijken. Toen het licht uitging moest ik op mijn kleedje naast het bed slapen. Zaterdagochtend hebben we in een heel groot bos gewandeld (zie foto en filmpje) en ook dat vond ik zoo leuk dat ik maar bleef rennen. Na een poosje was ik zoo moe dat ik bijna in de armen van mijn baasje in slaap viel en ze mij verder door het grote bos heen droegen. De rest van de middag heb ik heerlijk in mijn bench geslapen en zijn mijn baasjes naar Apeldoorn gegaan.
Na het avondeten ging ik heerlijk verder slapen en zijn zij naar ' het ei van columbus' geweest en hebben heerlijk gegeten.



Zondagmorgen regende het behoorlijk en daar houd ik niet zo van.. We hebben nog een korte wandeling gemaakt waarna ik weer de auto in moest en we terug naar huis gingen. En ik moet zeggen: Oost west, thuis het allerbest. Ik kreegn een botje en heb heerlijk de middag liggen kauwen in mijn vertrouwde mandje :-)

donderdag 11 november 2010

kennelhoest

Inmiddels voel ik me gelukkig weer wat beter maar ohoh, wat voelde ik me naar: Afgelopen zaterdag heerlijk gespeeld met de hond van een collega van mijn baasje. Ook een labrador en hij speelde heel lief met me.. Wat heb ik een lol gehad! Totdat ik thuis kwam... Ik begon ineens te kuchen! Alleen, daar bleef het niet bij. Ik had zoveel last van dik slijm in mijn keel dat ik erbij begon te kokhalzen. Mijn baasjes vonden me maar wat zielig en probeerden met te troosten. Maar dat mocht niet baten. Het werd alleen maar erger gedurende de nacht en ik heb bijna niet geslapen (mijn baasjes trouwens ook niet, een kwam nog naar beneden om te kijken). Zoals een echte labrador hond betaamt liet ik natuurlijk niet merken dat ik zo ziek was en wilde ik wel wat blijven spelen en at ik mijn bak voer wel leeg, al werd het wel steeds minder. Zondagavond bleef ik maar kuchen en voelde ik me zo zielig. Mijn baasje kwam op de grond zitten en ik heb de hele avond op haar schoot gelegen.
Maandag werd ik in de auto gezet en ging ik naar een plek waar nog meer hondjes waren. Dat kon me nog maar weinig schelen want ik was te moe om er vrolijk op af te gaan. ik werd opgeroepen door een man met een witte jas die ik nog niet eerder had gezien. Hij drukte op mijn keel en ik begon spontaan weer te hoesten als een oud mannetje. Ook luisterde hij naar mijn hartje en longetjes met een oud ijzeren geval.
Kennelhoest, was zijn conclusie en mijn baasjes kregen allerlei medicijnen voorgeschreven. Ook mijn oortjes zijn nog steeds wat ontstoken dus daar kregen ze ook wat nieuws voor mee. Ik heb me nog gauw even gewogen op de weegschaal en ik ben al weer 11,5 kg!!
Thuis aangekomen bracht mijn baasje me naar mijn mand en stopte me lekker in met mijn dekentje.. Ik heb de rest van de dag heerlijk geslapen want ik was zoo moe!
Nu is het alweer donderdag en ik voel me al weer wat beter, zo goed zelfs dat ik weer wil spelen!! Maar mijn baasjes werken niet mee en sturen me terug in mijn mand.. saai hoor!
Hieronder nog een paar foto's want ik ben nu natuurlijk alweer bijna 4 maanden oud en wordt al een echte stoere dame!!





zondag 31 oktober 2010

Oktober 2010

Inmiddels ben ik alweer ruim een maand bij mijn nieuwe baasjes. En wat vliegt de tijd voorbij!! Inmiddels is autorijden de normaalste zaak van de wereld. Ik word overal mee naartoe genomen, naar de manege, op bezoek, naar het winkelcentrum, of naar de dierenarts. Ik vind het allemaal prima. Ik ontmoet allerlei andere honden en onderzoek allerlei nieuwe geurtjes. Daar kan ik enorm van genieten. Ik wil overal zo snel mogelijk heen om te zien, ruiken en vooral.. jummie proeven! Alleen vinden mijn baasjes dat minder goed, want volgen aan de lijn vinden ze erg belangrijk. In het begin had ik dan ook erg veel moeite om netjes aan dat lijntje te lopen, dat was maar niks. Ik was dan ook blij dat ik bij op gegeven ogenblik bij een natuurgebied mocht loslopen! Joehoehhh!!! lekker rennen en spelen! maar, ik houd  mijn baas altijd goed in de gaten want ik loop toch het liefst een beetje in de buurt zodat ik hen niet kwijtraak. Zo hebben ze me al eens gered uit de poten van een wel erg opdringerige herdershond. Die kwam zo grommend in de buurt dat ik bibberend in de armen van mijn baasje bleef.









Inmiddels ben ik 21 oktober begonnen met de puppycursus. En dat is leuk!! Ik zit in de groep bij een jack russell, twee bassett honden, een herder, een wit keeshondje en een bruin labrador hondje net zoals ik.
23 September 2010

Noa mag met 9 weken met ons mee naar Muntendam. Een eind rijden (ca 2,5 uur) en ze is dan ook bekaf als we eenmaal thuis zijn. Onderweg doet ze het keurig, ze ligt stilletjes op mijn schoot en na een paar vrachtwagens te hebben gespot duikt ze niet meer weg.




Thuis aangekomen mag ze uitgebreid rondsnuffelen in de alle ruimtes. Nieuwsgierig als Noa is ontdekt ze gelijk twee nieuwe wezentjes. Vrolijk kwispelend springt ze erop af, maar de wezentjes maken zich groot en blazen naar haar. Dat is vreemd! We halen onze twee geliefde katten maar even uit de woonkamer zodat Noa in alle rust haar nieuwe leefomgeving kan verkennen.
Na een uurtje, en gegeten en gedronken te hebben valt Noa als een blok in slaap op haar nieuwe kussen..

Om een uur of 11 gaan we zelf slapen en zal Noa voor het eerst in haar leven in een bench moeten slapen. Hoe zal dat gaan?

Enigszins verbaasd en ook vermoeid gaat ze braaf in de bench waar we wat snoepjes hebben verstopt. Ook haar knuffel uit het nest mag mee zodat ze zich niet alleen voelt.
Als het licht uitgaat en wij stil zijn begint Noa als een baby te huilen. Wij houden ons doodstil en verroeren ons niet. Gelukkig gaat ze na ongeveer 15 minuten heel moe en stilletjes slapen.... tot kwart over 4, dan moet ze er echt uit om een plasje te plegen. Daarna weer in de bench en ze slaapt tot 7 uur door, en het blijft droog.

Oh, wat zijn we trots op haar!