Vakantie!!!

Het is alweer even geleden maar ik heb vanaf 25 juni tot 11 juli mijn allereerste vakantie mee mogen maken. We gingen direct na de reünie naar een bosrijke omgeving in Brabant: Diessen-Baarschot. Ik heb nog nooit zoveel heide en bos gezien en ik heb nog nooit zoveel en zo hard gerend! Mijn baasjes keken er ook van op hoe hard ik achter de vele konijntjes aan kon rennen. En zodra ik een plas zag dook ik daar vol vertrouwen in om er vaak weer met een stok uit te komen die dan ver weg gegooid moest worden. 's Morgens ging ik regelmatig met mijn baasje een aantal kilometer hardlopen, zo kon ik al veel energie kwijt.
Ook zijn we een paar keer midden in het bos bij een grote boerderij wezen uitrusten na een uitputtende (vooral voor mij!) wandeling. Ik genoot van het verse water wat mij voorgeschoteld werd en mijn baasjes aten een aardbei gebakje met koffie.

riepen jullie mij?

helemaal in mijn element!

Ik mag graag kijken als mijn baasjes in de jacuzzi zitten:)

waar blijven jullie nou?

heerlijk even zwemmen!

Helaas werd ik 5 juli, nietsvermoedend getroffen door een aanval. Ik snap zelf ook niet helemaal hoe het gekomen is maar ik begon erg te schudden met mijn hoofd. Mijn baasje nam het zekere voor het onzekere en heeft contact gelegd met de dierenarts. Al tijdens het telefoongesprek viel ik zomaar op de grond en was ik weg. Niet aanspreekbaar. Waarop alle alarmbellen blijkbaar zijn afgegaan en even later was ik in de dierenkliniek in Diessen. Al kwispelend van opwinding vroeg ik me even af wat ik daar deed. Ik werd uitgebreid onderzocht maar de dierenarts kon niets vinden. Ik kwam ook over alsof er niets meer aan de hand was. Ik werd opgesloten in een bench en mijn baasjes vertrokken.

Aan het einde van de dag kwamen ze me ophalen. Wat waren we blij dat we elkaar weer konden zien!!!! Ik danste de hele kliniek door. De dierenarts verklaarde niets meer opvallends te hebben gezien, behalve dat ik ontzettend lief was en dat ik een paar keer uitgelaten was. Afgesproken werd dat als mij dit weer overkwam we dan een hersenscan moesten laten maken en een bloedonderzoek. De dierenarts verklaarde de 'aanval' als epilepsie.

De dagen erna werd ik flink vertroeteld en geknuffeld en waren mijn baasjes niet uit mijn buurt te slaan. Heerlijk, al die aandacht, al die botjes.